Wynajem coraz droższy?

Od paru tygodni, niemal dzień w dzień, czytam w gazetach o rosnących kosztach nieruchomości (np. tu – chyba najświeższy tekst w tym temacie) – zarówno tych kupowanych, jak i wynajmowanych. Oczywiście artykuły opierają się na statystykach, które nie muszą oddawać sytuacji w każdej części kraju / miasta, ale gołym okiem widać, że ceny idą w górę. Naturalnie “gołym okiem” mnie nie satysfakcjonuje ;-)

Na ogół ciężko o konkretne przykłady, ale przeglądałem ostatnio z ciekawości Dafta i zauważyłem, że na rynku ponownie pojawiły się dwie nieruchomości pod wynajem, które były dostępne także w zeszłym roku, kiedy szukałem mieszkania:

2 bedroom / 1 bathroom house, 1300 EUR

2 bedroom / 2 bathroom apartment, 1400 EUR

Tak się składa, że brałem je pod uwagę, w związku z tym pamiętam ceny – obie nieruchomości podrożały w ciągu roku o okrągłe 100 EUR, co oznacza, plus-minus, 8% różnicy.

Oczywiście ceny dwóch domów / mieszkań trudno uważać za “dowód” słuszności raportów, ale biorąc pod uwagę ilość mieszkań pod wynajem w omawianej okolicy (góra 4-5 jednocześnie, większość “wisi” po 2-3 tygodnie albo dłużej), trudno sądzić, że różnica cen tych dwóch konkretnych nieruchomości to zupełny przypadek, a artykuły w prasie to tylko “teksty sponsorowane” autorstwa agentów nieruchomości, którzy chcą siać panikę ;-)

Niestety – jest wyraźnie drożej i nie spodziewam się zmiany trendu.

Aktualizacja z 24.01.2015:

O ile pierwsze ogłoszenie zniknęło, o tyle mieszkanie w drugim podrożało o kolejne 50 EUR i kosztuje teraz 1450 EUR.

Czytaj dalej


Komplikacje przy zakładaniu konta bankowego

Czuję się w obowiązku poinformować, że byłem przedwczoraj w banku, żeby – na wszelki wypadek – dopytać się o szczegóły zakładania konta dla żony i okazało się, że PPS od kilkunastu dni NIE JEST już – przynajmniej dla AIB – potwierdzeniem miejsca zamieszkania (“proof of address”), co oznacza, że zakładanie konta istotnie się komplikuje.

Kiedy zakładałem konto w listopadzie ubiegłego roku potrzebowałem jedynie paszportu (potwierdzenie tożsamości) i PPS (potwierdzenie adresu zamieszkania), natomiast w chwili obecnej chcąc założyć konto dla żony muszę najpierw sprawić, by jej dane pojawiły się na naszym rachunku za prąd lub gaz. Byłem dociekliwy, żeby mieć pewność, że nie przeoczyłem jakiejś “prostszej” opcji, więc mogę potwierdzić: jej PPS, moja osobista obecność w oddziale, rachunek za prąd na moje nazwisko i przetłumaczony przez tłumacza przysięgłego Polski akt ślubu to za mało dla AIB.

Nie wiem, czy dotyczy to wszystkich banków, ale jeśli tak by się stało, to osiedlenie się w Irlandii staje się mocno utrudnione, bo niektórzy Landlordzi mogą marudzić na płatność gotówką, a bez mieszkania ciężko raczej o rachunek za media, bez którego z kolei nie będziemy mieli konta, by przelać czynsz. Taki paragraf 22 trochę.

Tak więc – uprzedzam.

Czytaj dalej


Love Irish Food, czyli lokalny patriotyzm na talerzu

Rzeczą, która dość szybko rzuca się w oczy przy zakupach w Irlandii jest fakt, że sklepy na ogół intensywnie promują lokalne produkty – rzecz, która w Polsce raczej często się nie zdarza.

Część z tych produktów oznaczona jest nawet za pomocą symbolu “Love Irish Food”, który jest wynikiem współpracy kilku producentów żywności i ma wskazywać konsumentom produkty, które zostały wyprodukowane w Irlandii z Irlandzkich składników (na tyle, na ile to możliwe):

Love Irish Food

Co więcej – w niektórych sklepach na paragonie jest nawet wyszczególnione jaka kwota została wydana na produkty Irlandzkich firm:

Rachunek

Jak widać na załączonym obrazku, produktów takich musi być całkiem sporo, skoro stanowią one niemal połowę mojego rachunku (nie wybierałem ich celowo).

Przyznam, że taka inicjatywa bardzo mi się podoba. Powodów jest kilka – wspiera to lokalnych producentów i zapobiega odpływowi pieniędzy za granicę, a także utrzymuje miejsca pracy w Irlandii. Miło, że Irlandczycy dbają o odpowiednią promocję lokalnych produktów.

Ktoś może powiedzieć, że przecież w Polsce też mamy podobne oznaczenia, ale kluczowa różnica leży w podejściu ludzi, a nie firm – taka inicjatywa nic nie znaczy, jeśli nie jest “oddolna”. Żadne logo nic nie zmieni, jeśli ludzie sami nie wierzą w jakość lokalnych produktów i nie wybierają ich podczas codziennych zakupów. A czy wierzą, jeśli synonimem jakości jest wszystko co, co pochodzi “z zachodu”?

Czytaj dalej


Dzień Wolności Podatkowej

Radosna wieść w Polskiej prasie – od jutra Polacy pracują na siebie! 14 czerwca to w 2014 roku dzień, od którego statystyczny Polak – po przeszło 5 miesiącach zarabiania na podatki, ZUS i inne obciążenia fundowane nam przez państwo – wreszcie zaczyna wkładać pieniądze do własnej kieszeni. Krótko? Długo? Rzecz względna, dlatego porównajmy to z Irlandią.

Otóż do danych z 2014 roku nie udało mi się dogrzebać, podobnie jak do tych z 2013 i 2012. W mniej lub bardziej “oficjalnych” raportach, które na szybko udało mi się znaleźć z pomocą Google, jako ostatni pojawia się rok 2011 – wystarczy. A co z tego raportu wynika? Wynika, że Irlandzki Dzień Wolności Podatkowej najprawdopodobniej w tym roku przegapiłem, bo jeśli 3 lata temu przypadał on na 10 maja, to zgaduję, że i w tym roku miał on miejsce raczej w maju, niż w czerwcu i raczej bliżej połowy, niż końca. Co ciekawe, rok wcześniej przypadał on jeszcze wcześniej, bo 27 kwietnia.

Miesiąc różnicy, plus minus. Mieć jedną miesięczną pensję, a nie mieć. Mało? Dużo? Proponuję, by każdy sam sobie odpowiedział na to pytanie.

Wspomniany Raport

Czytaj dalej


Ciekawostka Wyborcza

Wiem, o wyborach do europarlamentu mało kto już pamięta, ale mi się przypomniało, więc piszę!

Ciekawostka z komisji “korespondencyjnej” w Dublinie – ilość głosów oddanych na 3 “najpopularniejsze” partie, od końca:

PiS: 42

PO: 46

KNP: 124

Czy jest na sali socjolog? Czy elektorat KNP jest aż tak leniwy, że jeśli nie może głosować korespondencyjnie, to nie głosuje wcale? Czy poglądy osób mieszkających w Dublinie aż tak różnią się od poglądów Polaków w Polsce? A może są inne powody takich “odstępstw” od wyników “łącznych”?

Źródło: PKW (plik został już niestety usunięty z serwerów PKW)

Czytaj dalej


Przyjazd żony – formalności i sprawy urzędowe

Minęła już dłuższa chwila od przeprowadzki mojej żony do Irlandii, w związku z czym pomyślałem, że komuś może przydać się krótka lista formalności, które musieliśmy (lub chcieliśmy) załatwić po jej przyjeździe, żeby móc, między innymi, korzystniej rozliczać podatek.

  1. PPS
    Wiadoma sprawa: nie masz PPS – nie istniejesz. Żeby sprawa poszła gładko, napisałem oświadczenie, że moja żona to moją żona (!) i mieszka razem ze mną pod podanym adresem (!!), a na potwierdzenie moich słów załączyłem rachunek za prąd na moje nazwisko, z moim adresem. Dodatkowo żona na miejscu już poprosiła – na wszelki wypadek – o “połączenie” nas w bazie danych Welfare. Nie jestem pewien, czy to konieczne, czy robią to sami z siebie, ale na wszelki wypadek się upomnieliśmy.
  2. Form 12A
    Mając PPS można uderzać do Revenue. Mimo, iż żona jeszcze nie pracuje, musiała wypełnić formularz podatkowy, żeby móc “zaistnieć” w bazie irlandzkiej “skarbówki”. Po co? Jak nie wiadomo o co chodzi, to oczywiście chodzi o pieniądze…
  3. Assessable Spouse Election Form
    Ponieważ, jak już pisałem, w chwili obecnej tylko ja pracuję, zależało nam na zgłoszeniu do Revenue, że chcemy wspólnie rozliczać podatek. Jest to ważne z dwóch powodów – po pierwsze, pozwala mi “przejąć” Personal Tax Credit od żony (1650 EUR rocznie), a po drugie podnosi wysokość progu podatkowego, od którego “obrywamy” 41% podatkiem z 32800 EUR do 40800 EUR rocznie. Stosowny formularz znajduje się na stronie internetowej Revenue. Należy na nim wskazać sposób przypisania Tax Credit i Tax Band do małżonków (opcjonalnie “partnerów” – jest osobny formularz dla osób, które chcą się rozliczać razem, ale małżeństwem nie są). W przypadku gdy pracuje tylko jedna osoba, najkorzystniejszym wariantem jest „If you wish to have transferable tax credits and standard rate band allocated to the assessable spouse (…)” i wskazanie osoby pracującej jako “assessable spouse”. Przy pytaniu o zarobki należy podać “oczekiwaną” kwotę zarobków rocznych brutto.
  4. EHIC
    O tym pisałem jakiś czas temu: EHIC czyli irlandzki EKUZ.

I to tyle. Całość potrafi zająć parę tygodni, bo prócz PPS wszystko załatwia się korespondencyjnie – w naszym przypadku były to niespełna dwa miesiące, choć wliczam w to też “zwrotkę” z Revenue z informacją, że żona musi przesłać Form 12A, bo dopiero od nich dowiedziałem się, że taka jest procedura.

Po tych wszystkich operacjach Wasza żona / partnerka (mąż / partner) może szukać pracy w Irlandii, a dopóki jej nie znajdzie, Revenue będzie zabierać Wam z pensji nieco mniej niż do tej pory. No i oczywiście EHIC załatwi sprawę leczenia za granicą, czyli – jak osobliwie by to nie brzmiało – także w Polsce.

Powodzenia!

Czytaj dalej